Jerycho Różańcowe to siedmiodniowe, nieprzerwane czuwanie przed Najświętszym Sakramentem będące wołaniem do Boga, by zburzyć otaczające dzisiejszy świat mury zła, grzechów, naszych słabości i podziałów. Jak wskazuje sama nazwa naszym wołaniem jest nieustanna modlitwa różańcowa.

W centrum każdego dnia jest Eucharystia, a o godz. 15.00 koronka do Miłosierdzia Bożego. Trwamy również w modlitewnej łączności z pielgrzymami pieszymi i duchowymi Diecezji Drohiczyńskiej na Jasną Górę. Jerycho Różańcowe w parafii konkatedralnej w Sokołowie Podlaskim trwa od niedzieli  9 sierpnia od Mszy św. o godz. 16.00 do niedzieli 16 sierpnia do sumy odpustowej ku czci św. Rocha o godz. 12.30. Do Jerycha Różańcowego zaproszeni są wszyscy wierni dekanatu sokołowskiego i wszyscy chętni włączyć się w modlitewne czuwanie. Każdy może wybrać właściwy sobie czas i porę na modlitwę.

Nazwa „Jerycho Różańcowe” nawiązuje do wydarzenia z biblijnej Księgi Jozuego. Chodzi o starożytne miasto Jerycho otoczone potężnym murem, które z Bożego rozkazu chciał zdobyć Jozue. Stało się ono starożytnym symbolem grzechu i pogańskiego kultu. W murze otaczającym miasto zbudowane były mieszkania. Jedno z nich zajmowała bogobojna niewiasta o imieniu Rachab. Czytamy, że ochroniła ona i pomogła szpiegom wysłanym przez Jozuego, ukrywając ich, a potem umożliwiając ucieczkę (Joz 2). Miasto zostało zdobyte i zniszczone w najbardziej niecodzienny sposób. Chcący zdobyć miasto Izraelici maszerowali dookoła niego przez sześć dni na czele z kapłanami niosącymi Arkę Przymierza. Towarzyszyły temu głośne dźwięki trąb. Siódmego dnia okrążyli miasto siedmiokrotnie, a kiedy kapłani zatrąbili w trąby i wznieśli potężny okrzyk, kamienne mury miasta popękały i zaczęły się walić. Jozue zdobył miasto, a ocalała jedynie wspomniana Rachab: Wraz ze wszystkimi, którzy do niej należą (Joz 6.1-25). O kobiecie tej wspomina się jeszcze w genealogii Chrystusa oraz pisze się o niej w jedenastym rozdziale Listu do Hebrajczyków jako o kobiecie mającej wiarę (Hbr 11.31).